صادرات کالاهای بهداشتی و دامی

در مقاله قبل گفتیم افرادی که تمایل به انجام تجارت های بین المللی دارند، در مرحله اول نیاز به آموزش واردات، صادرات و ترخیص کالا دارند. علاوه بر آموزش، هر فرد یا شرکتی که قصد انجام این چنین امور را دارد، باید مدارک لازم برای اجازه صادرات و واردات هم، به نام آن فرد یا شرکت صادر شده باشد.

همچنین در بخش اول این مقاله درمورد کارت بازرگانی و کالاهایی که واردات آنها به کشور ممنوع می باشد توضیح دادیم. حال به بررسی بقیه موارد می پردازیم.

صادرات کالهای مستعمل ساخت ایران، نیاز به اخذ مجوز ندارند. صادرات کالاهای مستعمل مشمول پرداخت مشوق صادراتی نمی گردد. نحوه ارزش گذاری، تعیین قیمت پایه صادراتی برای این قبیل کالاها در موارد خاص، به شکل محموله ای تعیین قیمت می گردند.

شرایط صدور کالاهای صادراتی آرایشی و بهداشتی

صادرات مواد غذایی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی نیاز به گواهی بهداشت از حوزه (معاون غذا و دارو توابع استانی) وزارت بهداشت ندارد.

درمورد کالاهیی که کشور مقصد گواهی بهداشت را شرط ورود کالا از ایران اعلام نموده است، برای تسریع در امر صادرات، با هماهنگی وزارت امور خارجه، صدور گواهی بهداشت لاتین به کلیه دانشگاه های علوم پزشکی کشور واگذار گردیده است.

مطالعه بیشتر: ترخیص کالا از فرودگاه امام خمینی

شرایط صدور گواهی بهداشت نباتی

گواهی مذکور توسط سازمان حفظ نباتات وابسته به وزارت کشاورزی صادر می گردد. طبق ماده ۱۸ آیین نامه اجرایی قانون حفظ نباتات، فراورده های نباتی که از ایران به کشورهای خارج صادر می شود، به وسیله کارشناسان قرنطیه بررسی می شوند. درصورت سلامت کالا، گواهی بهداشت نباتی صادر می شود.

شرایط صدور گواهی بهداشت دامی

گواهی مذکور توسط سازمان دام پزشکی کشور صادر می شود. طبق ماده ۷ قانون دام پزشکی کشور مصوب ۱۳۵۰، صدور و ورود هر نوع دام زنده، تخم مرغ نطفه دار، اسپرم دام، فراورده های خام دامی، داروها، واکسن ها، سرم ها، مواد بیولوژیکی و مواد ضدعفونی کننده، سموم دامپزشکی و مواد غذایی متراکم و مکمل غذایی دام و داروهایی که برای ساخت مواد نامبرده مورد نیاز است باید با موافقت وزارت جهاد سازندگی (سازمان دام پزشکی کشور) صورت گیرد.

source: صادرات کالاهای بهداشتی و دامی

اصول واردات کالا چیست؟

واردات نقطه مقابل صادرات می باشد. صادرات یعنی خارج کردن یک کالا یا خدمات از مرز گمرکی کشور خود و واردات یعنی وارد کردن کالا یا خدماتی ازکشور های دیگر به کشور خود. به عبارت دیگر واردات یعنی تولید کالا یا خدماتی در یک کشور مبدا و وارد کردن آن کالا در یک یا چندین کشور مقصد.

واردات به دلیل نبود آن کالا یا خدمات در کشور مقصد صورت می گیرد. حال نبود آن کالا یا خدمات دلایل متعددی دارد. از جمله نبود نیروی متخصص، نبود دستگاه های صنعتی، نوع منطقه جغرافیایی که کشور مقصد در آن قرار دارد، وارد کردن آن کالا از تولید آن در کشور از نظر اقتصادی به صرفه تر است، … .

برای درک بهتر این موضوع، آن را بازتر می کنیم. برای مثال کشور خودمان ایران به دلیل نداشتن آب و هوای مناسب کشت قهوه، قهوه را وارد می کند. بسیاری از کشورهای دنیا به دلیل نداشتن ذخایر نفتی و گازی، این منابع طبیعی را به کشورشان وارد می کنند. کشور اسپانیا زعفران وارد می کند، کشور چین آهن و سنگ آهن، آمریکا نوعی میگو، … .

صادرات و واردات کالا و خدمات تاثیر مستقیم و زیادی بر روی اقتصاد هر کشوری دارد. هرچقدر میزان صادرات یک کشور بیشتر و واردات آن کمتر باشد، از اقتصاد بهتری برخوردار می باشد. بر همین اساس کشورهای توسعه یافته توجه ویژه ای بر امر آموزش واردات دارند، زیرا نمی توان بدون تحقیق و بررسی به واردات یک کالا اقدام شود.

قبل از واردات کالا باید یکسری اصول را رعایت کرد. مهم ترینِ این اصول بررسی بازار داخل کشور است. این که بازار به چه کالا و خدماتی نیاز دارد، به چه میزان باید این کالا و خدمات را وارد شود، چه زمانی کالا و خدمات را وارد کنند، به چه صورت آنها را در بازار به فروش برسانند، …

بعد از آنالیز بازار داخلی باید بازارهای بین المللی را آنالیز کرد. وارد کننده باید به دنبال پاسخ مجموعه سوالاتی که در زیر آورده می شود، تحقیق و جست و جو کند. سوالاتی مانند: آن کالا و خدمات را چه کشورهایی ارائه می دهند، برای خرید و وارد کردن آن کالا یا خدمات کدام کشور مبدا مناسب است، واردات به چه صورتی انجام می شود، … .

source: اصول واردات کالا چیست؟